De aankoop van een tweede verblijf is voor veel mensen een droom. Een gezellige chalet in de Ardennen of een zonnig appartement aan de Belgische kust? Kom hier te weten wat het inhoudt en wat de Belgische wetgeving zegt.
Wat is een tweede verblijf?
Een tweede verblijf, ook wel bekend als een tweede woning of vakantiewoning, is een onroerend goed dat een persoon of huishouden bezit naast zijn/haar primaire woning. Hij/zij gebruikt de woning voor recreatieve doeleinden zoals vakanties of weekenduitstapjes.
Als eigenaar van een tweede verblijf:
- ben je er niet gedomicilieerd (aangezien het niet om de primaire gezinswoning gaat).
- heb je meestal de flexibiliteit om je eigendom te gebruiken wanneer je maar wilt
- mag je je tweede verblijf verhuren om extra inkomsten te genereren.
Voorbeelden van een tweede verblijf:
- villa
- huisje
- chalet
- tinyhouse
- bungalows
- appartementen
- …
Moet ik mijn tweede verblijf registeren?
Nee, maar de meeste gemeenten hanteren wél een aangifteplicht. Kijk dit dus zeker na bij jouw gemeente!
Let op: Het is dus belangrijk om als eigenaar te weten wat je lokale regelgeving zegt en om correct aangifte te doen om mogelijke boetes te vermijden.
Vrijstellingen
Gemeenten mogen vrijstellingen opnemen in hun gemeentereglement. Deze moeten echter goed gemotiveerd zijn en voldoen aan het gelijkheidsbeginsel. Er zijn wel een aantal verblijven die worden vrijgesteld:
- tenten
- woonwagens
- verplaatsbare caravans
Kosten van een tweede verblijf
Je betaalt de aankoopprijs van de woning. Daarbovenop betaal je bijvoorbeeld registratierechten van 12% in Vlaanderen en 12,5% in Wallonië. Een volledige opsomming van alle kosten (zoals notariskosten) die komen kijken bij de aankoop van een woning vind je terug in ons artikel Alle kosten bij de aankoop van een huis of appartement.
Als de nieuwe woning nood heeft aan wat opfrissing, hou dan een renovatiebudget over. Denk daarbij aan een nieuwe keuken of een zwembad. Dan lopen de kosten hoog op.
Daarnaast zijn er ook periodieke uitgaven:
- nutsvoorzieningen, bv. water, elektriciteit, gas en wifi.
- verzekeringen, bv. brand- en aansprakelijkheidsverzekeringen.
- eventuele gemeenschappelijke kosten voor gebouwen onder mede-eigendom
Belastingen van een tweede verblijf in België
Je betaalt ook onroerende voorheffing (een jaarlijkse belasting op onroerend goed) voor je tweede huis of appartement. De onroerende voorheffing wordt berekend op basis van de kadastrale inkomen (KI) van het onroerend goed. Het KI is een geschatte huurwaarde die aan het eigendom wordt toegekend en wordt bepaald door de Administratie van het Kadaster. Het tarief van de onroerende voorheffing varieert tussen de verschillende gewesten en gemeenten.
Daarnaast heffen heel wat steden en gemeenten een lokale gemeente- en/of provinciebelasting op een tweede verblijf. Informeer vooraf hoeveel de tweedeverblijfstaks bedraagt. De exacte info vind je steeds terug in het gemeentereglement.
- De gemeentebelasting op tweede verblijven moet je meestal jaarlijks betalen.
- Het tarief verschilt per gemeente en is vaak een forfaitair bedrag per tweede verblijf. Zo betaal je in De Haan 550 euro per jaar en in Oostende 1.000 euro per jaar.
- In sommige gemeenten hangt de belasting af van de ligging of grootte van het verblijf.
- De eigenaar (verhuurder) is meestal de belastingplichtige, ook als het verblijf verhuurd wordt.
- De gemeentebelasting moet in verhouding staan tot de belastingen die vaste inwoners betalen.
- De belasting mag niet discriminerend zijn ten opzichte van bepaalde groepen eigenaars.
Vergeet ook niet om je tweede verblijf aan te geven bij de belastingen. Ook als je je woonst niet verhuurd hebt, dien je belastingen te betalen! Je moet het niet-geïndexeerde kadastraal inkomen noteren op je belastingaangifte en dat wordt vermenigvuldigd met factor 1,4 (dus met 40%). Op de website van de FOD Financiën vind je alle details.
Verhuren tweede verblijf
Overweeg je om je tweede verblijf te verhuren om extra inkomsten te genereren? Hier zijn enkele opties:
- Kortetermijnverhuur aan vakantiegangers via platformen zoals Airbnb of Booking.com.
- Langetermijnverhuur. Dit geeft je meer financiële stabiliteit.
- Professionele verhuurbeheerders: besteed je verhuuractiviteiten uit aan een professioneel verhuurbeheerbedrijf.
Het verhuren van je tweede verblijf biedt zowel voordelen als nadelen. Eén van de duidelijke voordelen is de potentiële extra inkomsten die je kunt genereren. Door je tweede verblijf te verhuren, kun je helpen om de kosten van de aankoop, het onderhoud en de belastingen te dekken, en mogelijk zelfs winst maken. Bovendien kun je je eigendom benutten wanneer je er zelf geen gebruik van maakt, waardoor je investering nog waardevoller wordt.
Aan de andere kant kunnen er nadelen zijn, zoals de zorg voor huurders, het beheren van advertenties en boekingen en de slijtage van je eigendom als gevolg van verhuur. Ook kunnen er belastingverplichtingen en wettelijke vereisten zijn waaraan je moet voldoen bij verhuur. Het is belangrijk om zorgvuldig af te wegen of de voordelen van verhuur opwegen tegen de nadelen en of het past bij je persoonlijke situatie en doelstellingen met betrekking tot je tweede verblijf.
Bronnen: FOD Financiën, Vlaanderen
Wil je dit artikel als bron vermelden? Gebruik dan:
Biets, R. (2024, 24 september). Een tweede verblijf volgens wetgeving. Appartement.be. Geraadpleegd op (datum XX/XX/202X), van https://www.appartement.be/een-tweede-verblijf-kopen-van-a-tot-z/
Gerelateerde artikels: